Дуудлага

Нэгэн охин хайртай залуугийнхаа тухай найз охиндоо ярихаар утасдах үедээ маш их сандарсан байлаа. Тэр:
"Бэки! Би юу хийхээ мэдэхээ болиод байна. Тэр залууд би маш их хайртай. Харин тэр надад сайн эсэхийг мэдэхгүй л дээ. Би түүнийг бодох бүрд сэтгэл минь баяр баясгалан, мөрөөдлөөр дүүрдэг. Намайг түүнийг инээмсэгаэн харахад, тэр эргүүлээд л инээмсэглэх юм. Тэр үед нь би их тэвдэж, сандраад эхэлдэг. Чи түүнийг их хувиа хичээсэн дээгүүр зантай гэж хэлдэг ч миний хувьд түүнийг их сайхан сэтгэлтэй, бусадтай нийцтэй хүн болохыг олж мэдсэн. Мөн тэр их халамжтай сайн хүн болохоор би түүнд тохирох эсэхээ сайн мэдэхгүй л байна. Магадгүй би түүнд тохирохгүй байж болно. Тэр дэндүү төгс хүн учраас охидууд түүнд их сайн байдаг. Би тэр охид шиг царайлаг биш болохоор өөргөө итгэж өгөхгүй байна. Нэг өдөр тэр минь надаас гэрийн даалгавар асуух гэж утасдсаныг би чамд хэлээгүй. Би их сандраад тэнэг кж шиг үг хэлж чадахгүй байсан. Харин тэр залуу их сайхан сэтгэлээр надтай аль болохоор яридцаж. намайг дэмжсэн, Бэки! Тэр дэндүү төгс юм даа. Би түүнд тохирохгүй байх гэж бодсон хэдий ч яагаад түүнийг өөртэйгөө хамт байгаасай гэж дотроо мөрөөдөөд байдаг юм бол? Бэки! Чи юу гэж бодож байна вэ? Хөөе Бэки! Чи наанаа байна уу? Үгуй юу?"
Гэтэл "Би Бэки биш шүү дээ" гэж хариулахад, охин учиргүй сандарч, "Тэгээд чи хэн бэ?" гэхэд,
"Чи утас андуурсан байна. Гэхдээ би бол чамайг сандарч тэвдтэл чинь инээмсэглэн хардаг залуу байна. Би чамд нэг зүйл хэлэх гэсэн юм.Чиний надад сая хэлсэн бүхэн чинь би чамайг харсан өдрөөсөө эхлэн чамд яаж ингэж хэлэх вэ гэж боддог байлаа" гэжээ.

Хүүгээ алдсан нь

Тэд гэрлээд 11 жил болсоны дараа хамгийн анхны хүү мэндэлжээ. Хайртай ганц хүүгээ нүдний цөцгий мэт хайрладаг байлаа. Хүү хоёр нас хүрчээ. Нэгэн өглөө аав нь хүүгийнхээ ойролцоо хүчтэй эмийн сав хэвтэж байхыг олж харсан боловч ажлаасаа хоцрох гэж,байсан тул эхнэрийгээ тэр эмийг аваад тусгай газар хадгалах хэрэгтэй гэж хэлээд явлаа. Эхнэр нь гал тогооны ажилдаа дарагдаад өнөөх асуудлын талаар ор тас мартжээ.
Гэтэл хүү нөгөө савтай эмээр тоглож, дотор нь байсан өнгө өнгөер алагласан эмийг идчихжээ. Энэ нь зөвхөн насан хүрэгчид бага тунгаар хэрэглэх хүчтэй үйлчилгээтэй эм байв. Хүүг ухаан алдахад ээж нь эмнэлэгт хүргэсэн боловч нас баржээ. Эх нь гэнэтийн цочролд орж, ухаан алдаад сэхээ орсон боловч нөхрийнхөө царайг яаж харна даа хэмээн сэтгэл нь ихэд зовниж гэнэ.
Сэтгэл нь түгшсэн аав хүүгээ нас барсан байхыг хараад эхнэртээ "Би чамд хайртай хонгор минь" хэмээн хэлжээ.
Түүний нөхөр нь их ухаантай хүн учраас "Хүү минь нас барсан шүү дээ! Гэхдээ би хүүгээ хэзээ ч эргэн амьдруулж чадахгүй учраас эхийг нь буруутгалаа гээд юу ч өөрчлөгдөхгүй. Хэрвээ би эмийн савыг харангуутаа аваад яваад явсан бол надаас өчүүхэн хугацаа шаардагдах байсан. Хэнийгээ буруутгах билээ?" гэж боджээ.
Газар дээр ганц үрээ алдсан ээж нөхрөөсөө хүсэж байсан зүйл бол түүний хайр, халамжийг л хүсэж байсан юм. Харин нөхөр нь үүнийг биелүүлж чадсан байна.
Хүн бүхэн бие биенээ уучилж чаддаг байх хэрэгтэй. Уучилна гэдэг бол энэ ертөнцийн хайрыг тэтгэх рашаан билээ. Өөрт тохиолдсон зовлон, шаналалаа бусдад битгий үүрүүлж бай! Бэрхшээл, зовлонгоо чи өөрөө л шийдэж, давж сурах хэрэгтэй, Учир нь хүн бүхэн ямар нэгэн бэрхшээл зовлонтой амьдарч байгаа шүү дээ. Чи өөрийнхөө атаа хорсол, уур уцаар, хувиа бодсон зан, айдсаа давж чадах юм бол аливаа зүйл өмнө бодож байснаас чинь хамаагүй амар хялбархан шийдэгддэг болно.

Чимээгүй хайр

Нэгэн гэр бүл охиноо найз залуутай нь уулзаж, учрахыг хориглодог байлаа. Гэр бүлийн уламжлалаа бодоод, охиноо ядуу хүнтэй амьдарвал насан туршдаа зовно гэж эцэг эх нь үздэг байв.
Гэр бүлийн шахалт дарамтаас болж хайртай хос цаг үргэлж хоорондоо муудалцна. Охин найз залуудаа дэндүү сайн боловч түүнээс цаг үргэлж "'Чи тэгээд надад хэр их хайртай юм бэ?" гэж асууна.
Харин залуу үг дуу цөөтэй хүн тул охины уурыг тэр дор нь хүргэж орхино. Гэр бүлийн шахалтаас болоод охин түүнд цаг үргэлж уурладаг боловч найз залуу нь дуугүй л байдаг байв.
Хоёр жилийн дараа залуу сургуулиа төгсөж, гадаадад үргэлжүүлэн суралцахаар болов. Явахаасаа өмнө тэр найз охинтойгоо уулзаад, "Би үг хэлэхдээ тийм сайн хүн биш л дээ. Гэхдээ миний мэдэж байгаа ганц зүйл бол би чамд хайртай. Хэрэв чи зөвшөөрвөл би үлдсэн амьдралаа чамтайгаа хамт өнгөрөөе! Мөн гэр бүлийн чинь төлөө би чадах бүхнээ хийнэ. Надтай гэрлээч!" гэжээ. Охин ч зөвшөөрч, залуу хэлсэн үгэндээ хүрэх нь тодорхой байсан тул охины гэр бүл тэдннйг гэрлэхийг зөвшөөрчээ. Ингээд залуу явахаасаа өмнө сүй тавилаа.
Өдөр хоногууд ээлжилсээр... Охин ажил хийж, залуу гадаадад үргэлжүүлэн суралцсаар л байлаа. Тэд и-мэйл болон утсаар харнлцах нь хэдийгээр хэцүү байсан ч гэсэн тэд хайрынхаа төлөө тэмцсээр л байв.
Нэг өдөр охин ажил руугаа явж байгаад, машинд мөргүүлжээ. Охиныг ухаан ороход, хажууд аав ээж нь сууж байлаа. Тэр хүчтэй гэмтжээ. Ээжийнхээ уйлж байгааг хараад тайвшруулах гэсэн боловч амнаас нь дуу гарахгүй байсан бөгөөд охин хэлгүй болжээ. Эмч охины тархи гэмтснээс хэл ярианы төв нь ажиллахаа больсон гэлээ. Охины сэтгэлийг ээж аав нь тайвшруулсан ч гэсэн тэр сэтгэлээр их унажээ.
Эмнэлэгт охин чимээгүй уйлсаар байв. Гэртээ иртэл утасны дуудлагаас бусад бүх зүйл хэвийн байлаа. Утас дуугарах болгонд зүрх нь хүчтэй өвдөнө. Охин өөрт тохиолдсон явдлаа найз залуудаа мэдэгдэхийг огт хүсээгүй бөгөөд түүнд дарамт учруулахыг бодохгүй байлаа. Ингээд охин түүнд хүлээж чадахгүй болсон тухай захиа бичлээ.
Утсаа ч авахаа болилоо... Харин найз залуу нь сая сая дуудлага ирүүлж, захидал бичсээр... Охины хийж чадах цорын ганц зүйл бол чимээгүй уйлдаг болсон байв. Тэр уйлсаар л ...
Ганц охиноо энэ бүхнийг мартаж, аз жаргалтай болох болов уу гзэд ээж аав нь нүүхээр болжээ. Шинэ орчинд очоод, охин дохионы хэл сурч, шинэ амьдралаа эхэлж гэнэ. Охин өөртөө өнөө залууг мартах ёстой гэж өдөр бүр хэлнэ. Нэг өдөр түүний найз нь ирж, өнөө залууг буцаад нрсэн болохыг дуулгав. Харин охин найзаасаа түүнд өөрийнхөө тухай огт ярихгүй байхыг гуйсан бөгөөд залуугийн тухай өөр ямар нэгэн сураг ажиг сонсогдсонгүй. Нэг жилийн дараа найз нь өнөө залуугийн хуримын урилгатай дугтуй авчирч өгөв. Охин сандарч, захиаг нээтэл. өөрийнх нь нэрийг бичсэн байлаа.
Юу болоол байгааг найзаасаа асуухаар эргэтэл, өмнө нь найз залуу нь зогсож байв. Тэрээр дохионы хэлээр, "Би энэ дохионы хэлийг сурах гэж нэг жил боллоо. Би чамд амлаж байснаа мартаагүй гэдгийг хэлэх гэсэн юм. Чиний дуу хоолой болохыг минь зөвшөөрнө үү! Би чамд хайртай!" гэж хэлээд залуу хуримын бөгжөө охины хуруунд зүүж өгөв.

Эмээгийн хайр

Томми эмээтэйгээ амьдардаг байлаа. Тэд бие биендээ маш их хайртай байв. Гэвч Томми боломж л олдвол, хулгай хийдэг муу зуршилтай байжээ. Томмигийн эмээ түүнийг хулгай хийхийг нь болиулах гэж олон удаа шийтгэсэн боловч. тэр энэхүү муу зуршлаасаа салж чадсангүй.
Нэг өдөр Томмигийн эмээ нь: "Томми би чамайг хулгай хийх болгонд чинь шийтгэсээр ирсэн. Гэхдээ энэ бүхэн ямар ч үр дүнгүй байна. Би чамтай ингэж амьдрахыг хүсэхгүй. Хэрвээ чи дахиад хүний юмыг зөвшөөрөлгүй авчирсан байвал би энэ нэхмэлийн зүүгээ улайсгаж байгаад сайн хашраана гэж мэдээрэй" гэж хэлэв.
Түүнээс хойш Томми олон жилийн турш хулгай хийсэнгүй. Эмээгийнхээ хэлсэн үгийг хүү мартдаггүй байлаа.
Ингээд нэг өдөр Томми хүү дахиад л хулгай хийн мэхлэв. Тэр халаас дүүрэн хулгайлсан зүйлсээ гэртээ авчрахад эмээ нь эхэндээ хараагүй юм шиг дүр эсгэв. Удалгүй тэр тэссэнгүй "Томми нааш
ир! Халаасанд байгаа зүйлсээ үзүүл!" гэлээ.
Түүний халааснаас нь хутга, харандаа, баллуур, жижигхэн бембөг, мөнгө гээд л өөрт нь ямар ч хамаагүй зүйлсийг гаргаж ирэв.
Эмээ нь: "Чи энэ юмсыг хаанаас авсан бэ?" гэхэд тэр хариулсангүй.
- '4Чи дахиад л хулгай хийсэн юм уу? Надад амалснаа санаж байна уу" гээд эмээ нь нэхмэлийн зүүгээ авчран галд халаав. Зүүг улайсч, халах үед Томмиг эмээ нь дуудаад, "Алив гараа гарга!" гэлээ.
Хүү өөрийгөө буруутай гэдгээ мэдээд маш их айн сандарч гэнэ.
Эмээ гэнэтхэн "Би чамайг хулгайч болоосой гэж хүсэхгүй байна. Чи энэ шийтгэлийг амсах ёстой. Гэхдээ би чамд маш их хайртай учраас чамайг шийтгэснээс өөрийгөө шийтгэсэн нь дээр" гээд Томмиг биш өөрийнхөө гарыг хайрав.
Эмээ түлэгдсэн гараа үзүүлээд, "Томми минь миний гарыг хараач! Хүү минь, үүнийг битгий мартаарай! Чамайг хулгай хийх болгонд надад ямар их хэцүү байдгийг ойлгож ав! Энэ бол чиний хулгайлсан юмсын төлөөс юм" гэлээ
Түүнээс хойш Томми хулгай хийхээ больсон төдийгүй өнгөрсөн дурсамжаа санан, маш их харамсдаг болжээ.

Чи юмуу эсвэл би юу?

Нэг эр эхнэрийгээ сонсгол муу болсон байна гэж бодоод, түүнд туслах хэрэгтэй гэж үзжээ. Харин эхнэртээ үүнийг хэрхэн яаж хэлэхээ мэдэхгүй байсан тул өрхийн эмчээ дуудаж, түүнтэй энэ асуудлаа ярилцав. Эмч түүнийг эхнэрийнхээ сонсгол муудсан эсэх талаар ямар нэгэн баримжаа өгех албан бус туршилтын аргыг зааж өгч гэнэ. Эмч: "За та ингээрэй! Эхлээд эхнэрээсээ 4 метр орчим зайтай зогсоод энгийн дуугаар яриад, түүний сонсож байгаа эсэхийг шалга! Хэрвээ сонсохгүй бол та 3 метр, дахиад сонсохгүй бол 2 метр дөхөж очоод яриарай! Тэгээд түүнээс хариу сонсох хүртлээ ойртоод бай!" гэлээ.
Үдэш болоход эхнэрийгээ гал тогоонд оройн хоолоо хийж байхад нь нөхөр коридорт зогсож байв. Тэр дотроо: "Одоо би 4 метр орчим зайд байна. Юу болохыг нь үзье байз!" гэж бодоод сулхан дуугаар "Хонгор минь! Оройн хоолонд юу идэх вэ?" гэж гэнэ. Ямар ч хариу сонсогдсонгүй тул тэрээр гал тогоо руу дехөж ирээд, 3 метр орчим зайтай зогсоод "Хонгор минь! Оройн хоолонд юу
идэх вэ?" гэж дахин асуув. Бас л хариу өгсөнгүй. Тэгээд дахин эхнэрээсээ 2 метр орчим зайтай ойртож зогсоод, "Өнөөдөр оройн хоолонд юу идэх вэ? гэжээ.
Дахиад ямар ч xapиy сонсогдсонгүй тул гал тогооноос 1 метр орчим зайтай очоод. "Хонгор минь! Оройн хоолонд юу идэх вэ?" гэхэд чимээгүй байсан тул нөхөр нь эхнэрийнхээ ард зогсоод "Хонгор минь! Оройн хоолонд юу идэх вэ?" гэж чангаар хэлэв. Тэгтэл эхнэр нь: "Жэймс! Би чамд тахианы мах гэж таван удаа хэлсэн шүү дээ!" гэжээ.
Бид бусдыг үргзлж буруутгадаг боловч ихэнх асуудал өөрсдөөс минь шалтгаалдаг. Бусдаас алдаа дутагдал хайхын оронд өөрийнхөө сэтгэлийг сайн шинжээрэй

Хардалт

Хайр дурлалыг тэсэж ядан хүлээсэн нэгэн охин байжээ. Тэр охин нэг удаа ойгоор зугаалж, явахдаа өлсөж үхэх гэж буй хоёр шувууг олоод гэртээ авчирч, торонд хийв. Охин тэднийгээ ихэд хайрлаж, шувууд ч тэнхэрч, өглөө бүхэн тэд охинтой гайхамшигт сайхан дуутаар мэндэлдэг болов. Шувуудаа их хайрладаг бөгөөд тэдний энэ гайхамшигт дууг үүрд мөнх үргэлжлээсэй гэж боддог байлаа.
Нэг өдөр охин торныхоо хаалгыг нээлттэй орхиж гэнэ. Хоёр шувууны арай хүч тэнхээтэй нь торноос гараад нисжээ. Охины дээгүүр хайртай шувуу нь эргэлдэн нисэхэд, түүнийгээ нисээд алга болчих вий, эргээд харахгүй байх вий хэмээн сэтгэл нь ихэд хямарч, ойртон ирэхэд нь барьж авлаа. Шувуугаа алдчих вий хэмээн маш их айсан тул тэр чанга барьж байв. Алгаа нээтэл, хөөрхий шувуу аль хэдийнээ үхжээ. Охины яахаас ч буцахгүй, хатуу чанга, салж чадахгүй хайр нь түүнийг алсан юм.
Харин нөгөө шувуу нь торны буланд хөдөлж ядан байхыг охин анзаарав. Охин хайртай шувуунд нь асар их эрх чөлөө хэрэгтэй байгааг мэдэрчээ. Цэвэр тунгалаг, хөх тэнгэртээ шувуу нь чөлөөтэй нисэх нь ямар сайхан болохыг ухаарлаа. Охин шувуугаа торноос нь гаргаад. хөх тэнгэр өөд зөөлөн өргөв. Хайртай шувуу нь охиныг тойрон эргэлдэж байлаа. Шувуу нь аз жаргалтай байгааг хараад, охины сэтгэл жаргалтай боллоо. Түүний сэтгэл зүрх нь түүнийгээ явуулсандаа огт харамсахгүй байв. Учир нь тэр шувуугаа аз жаргалтай байлгахыг л хүссэн юм. Гэнэт өнөө шувуу охины мөрөн дээр зөөлөн газарджээ. Ингээд охинд урьд өмнө нь хэзээ ч сонсогдож байтаагүй нэгэн сайхан дууг дуулж өгч гэнэ.
Хайраа алдах хамгийн амархан арга бол хатуу чанга барьж бай! Харин хайраа аварч, насан үүрд хадгалья гэвэл түүндээ нисэх далавч өгөхөд оршино.

Хайрцаг дүүрэн үнсэлт

Аав нь таван настай охиноо алтан өнгөтэй цаасаар дэмий тоглолоо гээд шийтгэжээ. Тзр үед юм бүхэн ховор, хэцүү цаг байсан тул Зул сарын баярын бэлгээ ийм үнэтэй цаасаар бүрсэнд эцэг нь их уурлав. Маргааш өглөө нь охин аавдаа өөрийн бэлдсэн хайрцгаа авчран "Ааваа би танд зориулж, энэ бэлгийг хийсэн юм" гээд өгөв.
Урьд өдөр нь охиндоо муухай ааш гаргасан аав өөрөөсөө ичиж, их сандарсан боловч хайрцаг дотор нь юу ч байхгүй байгааг хараад, дахин дүрсхийн уурлалаа. Аав нь охин руугаа хашгичин, "Зул сарын бэлгэн дотор ядаж ямар нэгэн зүйл хийсэн байх ёстой гэдгийг чи мэддэггүй юмуу?" хэмээн загнахад, охин уйлж, "Ааваа! Энэ бэлэг хоосон биш шүү дээ. Би энэ хайрцаганд дандаа үнсэлтээ хийсэн байгаа. Би танд хайртай гээд дүүрэн үнсэлт хийсэн юм шүү дээ" гэлээ.
Аавд нь хэлэх үг ч олдсонгүй. Тэр охиноо тэврэн авч, уучлалт гуйжээ. Удалгүй охин зуурдаар нас барав. Аав нь өнөө алтан цаасаар бүрсэн хайрцгаа хажуудаа байлган, олон жил өнгөрсөн ч гэсэн сэтгэл нь хямарч зовсон үедээ өнөөх хайрцгаа нээн, охиныхоо дүүргэн үлдээсэн хайрын үнсэлтийг мэдэрдэг байсан гэдэг.
Бид хүний ертөнцөд амьдардаг учраас аав ээж, гэр бүл, үр хүүхэд, найз нөхөд минь хариу нэхээгүй хайр, үнсэлтээр дүүргэсэн алтан хайрцгийг бидэнд өдөр бүр бэлэглэдэг. Энэ их хайраас илүү эд хөрөнге, аз жаргал гэж хаана ч байхгүй билээ.